BIERZMOWANIE

Projekt graficzny i wykonanie: Bartosz Feldek

                                      Z Kodeksu Prawa Kanonicznego
                                    Sakrament, który wyciska charakter i przez
                                    który ochrzczeni, postępując na drodze
                                    chrześcijańskiego wtajemniczenia, są
                                    ubogacani darem Ducha Świętego i
                                    doskonalej łączą się z Kościołem, umacnia
                                    ich i ściślej zobowiązuje, by słowem i czynem
                                    byli świadkami Chrystusa oraz szerzyli wiarę i
                                    jej bronili (kan. 879).
Sakrament bierzmowania jest udzielany przez namaszczenie krzyżmem
na czole, którego dokonuje się przez nałożenie ręki i wypowiedzenie
słów przepisanych w zatwierdzonych księgach liturgicznych (kan. 880
§1).

Zdatnym do przyjęcia bierzmowania jest każdy i tylko ten, kto został
ochrzczony, a nie był jeszcze bierzmowany. Poza niebezpieczeństwem
śmierci, mający używanie rozumu wtedy godziwie przyjmuje
bierzmowanie, gdy jest odpowiednio pouczony, właściwie dysponowany
i może odnowić przyrzeczenia chrzcielne (kan. 889).

Wedle możności bierzmowanemu powinien towarzyszyć świadek, który
ma troszczyć się, ażeby bierzmowany postępował jako prawdziwy
świadek Chrystusa i wiernie wypełniał obowiązki związane z tym
sakramentem (kan. 892).

Ten może spełniać zadania świadka, kto wypełnia warunki określone w
kan. 874 §1.

Wypada, aby świadkiem był ktoś z chrzestnych bierzmowanego (kan.
893).

Wymagane dokumenty do przyjęcia bierzmowania:
- świadectwo chrztu
- zaświadczenie o uczęszczaniu na lekcję religii lub w przypadku osób
starszych ostatnie świadectwo z religii.

Przygotowanie do bierzmowania odbywa się w parafii miejsca
zamieszkania. W wyjątkowych sytuacjach może odbyć się w innej parafii
po otrzymaniu pisemnej zgody swojego ks. proboszcza.